نحوه ارائه رزومه -14نکته مهم که هنگام نوشتن رزومه باید به آنها توجه کنید

رزومه چیست؟

رزومه سندی است حاوی سوابق تحصیلی، شغلی و دستاوردهای یک فرد که معمولاً جهت تقاضای یک موقعیت شغلی ارائه می‌شود. یک رزومه خوب، اطلاعات و تجربیات شما را به بهترین شکل ممکن به کارفرما منتقل می‌کند.

در واقع، رزومه یک سند بازاریابی است که از طریق آن باید برای خودتان بازاریابی کنید. در این سند شما باید مهارت‌ها، توانایی‌ها، صلاحیت‌ها و تجارب خود را به کارفرما بفروشید. بنابراین هرچه خودتان را بهتر معرفی کنید، تصمیم‌گیری برای کارفرما راحت‌تر خواهد بود.

در برخی از کشورها به جای رزومه از عبارت CV که مخفف کلمه Curriculum Vitae استفاده می شود. همچنین کارنامک نام دیگری است که بر روی رزومه نهاده‌اند. یک رزومه کاری مناسب می‌تواند به صورت چاپ شده در حداکثر یک یا دو صفحه و یا الکترونیکی در قالب فایلهای PDF و DOC باشد.

یک رزومه حرفه‌ای باید به شکلی طراحی شود که اطلاعات مرتبط با شغل و ویژگی‌های شخصی شما را برجسته کند و نقاط ضعف شما را بپوشاند.

هدف نوشتن رزومه

رزومه شما، ابزار بازاریابی شماست و باید این موارد را شامل شود:

– اینکه شما مناسب استخدام شدن هستید

– به چه صورت نیازهای شغلی و سازمانی را برآورده خواهید کرد

– صلاحیت و تحصیلات مناسب شما

– تجربیات و مهارت‌های مناسب شما

– حرفه‌ای بودن شما در زمینه شغلی مورد نظر

طول مناسب رزومه چقدر است؟

طول تعیین شده‌ای برای رزومه وجود ندارد. طول رزومه را تجربیات و تحصیلات شما تعیین می‌کند. اگر تجربه کاری زیادی ندارید، یک یا دو صفحه بهترین طول انتخابی است. فقط در صورتی طول رزومه را به سه صفحه برسانید که تحصیلات و سابقه کاری بالایی دارید.

مطمئن شوید که چیزی را فقط برای طولانی کردن رزومه ننویسید. اگر رزومه شما فقط یک صفحه باشد و هیچ چیز اضافه‌ای در آن مشاهده نشود، به مراتب بهتر از یک رزومه دو صفحه‌ای پر از اطلاعات کم اهمیت است. مطمئن شوید که هر چه می‌نویسید، هدف‌دار باشد و خصوصیت مثبتی از شما ارائه دهد.

ترتیب بخش‌های مختلف رزومه

به طور کلی ترتیب ارائه اطلاعات در رزومه به این صورت ترتیب خوبی است:

1-اطلاعات تماس

2-بیانیه آغازین

3-فهرست توانایی‌های اصلی

4-فهرست توانایی‌های فنی و نرم‌افزاری

5- ویژگی‌های شخصیتی/بررسی اجمالی حرفه

6-مدرک‌های تحصیلی

7-سوابق کاری و کارهای داوطلبانه

8-ارجاع دهندگان و کارفرمایان سابق

تذکر: بخش اطلاعات فردی و اطلاعات تماس به طور ثابت، باید بالاترین بخش رزومه باشد و شما اولویت بندی اطلاعات را باید برای سایر قسمت های رزومه انجام دهید.

مهم‌ترین نکته این است که پر اهمیت‌ترین اطلاعات در ابتدای رزومه ظاهر شوند. به عنوان مثال فرض کنید تحصیلات شما ارتباطی با فرصت شغلی مورد نظر ندارد؛ در این حالت نباید بخش تحصیلات را ابتدای رزومه قرار دهید. آن را به انتهای رزومه منتقل کنید. به جای آن اطلاعاتی که مرتبط با شغل مورد نظر هستند را به ابتدا منتقل کنید.

بخش‌های مختلف یک رزومه استاندارد

هر رزومه شامل چند بخش اساسی است که به آن­ها می‏‌پردازیم:

• اطلاعات تماس: آدرس پست الکترونیکی، شماره‏ی تماس ثابت، شماره‏ی تماس همراه و آدرس خود را در قسمت ابتدایی رزومه قرار دهید تا کارشناسان شرکت به راحتی آن را ببینند و یادداشت کنند. این اطلاعات را کاملاً دقیق وارد کنید. توجه داشته باشید که در صورت بروز اشتباه در این بخش، فرصت مصاحبه را از دست خواهید داد.

• سوابق تحصیلی:در این بخش فقط نیاز است بالاتری مقطع تحصیلی‌تان را بنویسید. نیازی نیست که معدلتان را اضافه کنید. این کار را فقط در صورتی انجام دهید که معدل بالا و تأثیرگذاری دارید و ممکن است باعث بالا رفتن شانس شما شود.در صورت امکان، فهرست موفقیت‌های علمی را هم به این بخش اضافه کنید. این فهرست می‌تواند شامل جوایز علمی،کنفرانس‌هایی باشد که در آن‌ها شرکت کرده‌اید.

• سوابق تألیف: در صورتی که کتاب یا مقاله‏ چاپ شده ‏ای دارید، با استفاده از روش‏‌های منبع‌نویسی به آن­ها اشاره کنید.

• سوابق کاری:در این قسمت باید تمام شغل‌هایی که تاکنون داشته‌اید را فهرست کنید. سطر اول را با جدیدترین شغلتان شروع کنید و به عقب بروید. موقعیت شغلی و تاریخ شروع و پایان همکاری‌تان را در هر سطر بنویسید.اگر سابقه کاری ندارید، می‌توانید برای نشان دادن شایستگی و توانایی‌های خود از اضافه کردن چنین مواردی استفاده کنید:– شغل پاره‌وقتی که حین تحصیل داشتید– دوره کارآموزی که برای دانشگاه گذرانده‌اید

  – کارهای داوطلبانه‌ای که انجام داده‌اید

  برای هر شغل، فهرستی از موفقیت‌های خود در آن شغل تهیه کنید. این موفقیت‌ها می‌تواند گذشتن از یک چالش بزرگ در شغل مورد نظر باشد. اضافه کردن همکاری‌های قابل توجه با سازمان و همکارانتان را فراموش نکنید. دقت کنید که موارد نوشته شده با شغل مورد نظرتان سازگار باشد و در راستای نیازهای آن باشد. همچنین می‌توانید مرتبط‌ترین سطر را به عنوان سطر اول موفقیت‌های هر شغل سابقتان در نظر بگیرید.

• مهارت های فنی و نرم‌افزاری

در این بخش باید فهرستی از نرم‌افزارها و تکنولوژی‌هایی که روش استفاده از آن‌ها را می‌دانید تهیه کنید. چند نمونه از چیزهایی که می‌توانید در این لیست بنویسید عبارتند از:

1. – نرم‌افزارهای واژه پرداز مثل مایکروسافت آفیس
2. – نرم‌افزارهای صفحه گسترده مثل مایکروسافت اکسل
3. – زبان‌های برنامه نویسی
4. – ابزارهای مختلف مثل برنامه‌های حسابداری

• زبان‏‌های خارجی: زبان‏‌های خارجی و حدود تسلط خود به آن‌ها را در این بخش ذکر کنید.

• ارجاع دهندگان و کارفرمایان سابق:رزومه شما باید شامل مشخصات تماس دو نفر باشد که بتوانند شما را به عنوان یک کارمند خوب تأیید کنند. این افراد باید از کسانی باشند که قبلاً با آن‌ها همکاری داشته‌اید. نام هر کدام، موقعیت شغلی آن‌ها و راه تماس با ایشان را بنویسید تا در صورت لزوم بتوانند کار شما را تأیید کنند.

• ویژگی‌های شخصی:اگر سابقه کار مناسبی ندارید، فهرستی از ویژگی‌های شخصی مثبت می‌تواند به شما کمک کند. این فهرست می‌تواند صلاحیت شما برای شغل مورد نظرتان را نشان دهد.ویژگی‌های که نوشتنشان در این لیست می‌تواند به شما کمک کند زیاد هستند. برخی از مهم‌ترین‌ها که برای هر شغلی نکته مثبتی حساب می‌شوند عبارتند از: قابل اعتماد بودن، صداقت داشتن و یادگیری سریع هر چیز جدید.می‌توانید 3 تا 5 ویژگی شخصی مختلف اضافه کنید؛ اما زیاده‌روی نکنید! همچنین دقت کنید که این ویژگی‌ها را به هیچ عنوان در بخش مهارت‌های اصلی ننویسید.

• گواهی‌های دیگران:نوشتن گواهی در رزومه، یکی دیگر از راه‌های اثبات توانایی‌ها و مهارت‌های شما است. برای انجام این کار کافیست از کارفرما یا یک همکار بخواهید که چند خط در مورد شما بنویسد. بهترین کسانی که می‌توانید برای نوشتن گواهی انتخاب کنید، همان کسانی هستند که به عنوان تأیید کننده معرفی کرده‌اید. چرا که در صورت نیاز با این افراد تماس گرفته خواهد شد و در دسترس هستند.

معمولاً یک یا دو گواهی تأیید کننده برای رزومه کافی است. تعداد بیشتر زیاده‌روی است!

چه چیزهایی را در رزومه قرار ندهیم؟

به این نکته توجه کنید که در شرایط خاصی ممکن است اضافه کردن برخی از این موارد به تأیید صلاحیت شما برای شغل مورد نظر کمک کند. در چنین شرایطی اضافه کردن اطلاعات مربوط ایده خوبی به نظر می‌رسد.

اطلاعات شخصی

شما مجبور نیستید که اطلاعات شخصی خود را وارد رزومه‌تان کنید. منتشر کردن اطلاعات شخصی شما در رزومه هیچ مزیتی برای شما نخواهد داشت. اطلاعاتی از قبیل تاریخ تولد، جنسیت، آدرس محل زندگی، بیماری یا معلولیت و وضعیت سلامتی شما نیاز نیست که حتماً در رزومه وارد شوند.

یکی از حالت‌های استثنا برای وارد کردن چنین اطلاعاتی، زمانی است که به استخدام شدن شما کمک کند. به عنوان مثال در شرایطی که کارفرما به دنبال یک نیروی کار جوان باشد. در چنین شرایطی اضافه کردن اطلاعات مربوط قطعاً به شما کمک بزرگی خواهد کرد.

خطای تایپی یا نگارشی

ارسال یک رزومه که شامل خطای تایپی یا نگارشی باشد، نرسیدن شما به مرحله مصاحبه را تضمین می‌کند! شما باید پیش از ارسال رزومه، آن را از نظر تایپ و نگارش بررسی کنید. همچنین برای اطمینان بیشتر، از شخص دیگری هم بخواهید که رزومه‌تان را به دقت بررسی کند. اسم شرکت‌ها و هر جای دیگر را چک کنید و مطمئن شوید درست نوشته شده‌اند. چنین اشتباه‌هایی حتی از اشتباه تایپی نیز بدتر هستند.

قالب‌های تجملی

از فونت‌های خوانا و قالب‌های ساده استفاده کنید. این کار خوانایی رزومه را برای استخدام کنندگان بیشتر خواهد کرد. همچنین اگر از نرم‌افزارهای خودکار استخدام استفاده شود، سادگی رزومه احتمال خطای این برنامه‌ها را به حداقل می‌رساند.

برای عنوان‌ها از فونت‌های خیلی بزرگ استفاده نکنید. سایز 12 تا 14 برای متن اصلی و 16 تا 18 برای عنوان‌ها مناسب است.

جدول اطلاعات

برخی از قالب‌های رزومه شامل جدول‌هایی هستند. هدف این جدول‌ها خوانایی و مرتب‌تر بودن اطلاعات ارائه شده است. اما برخی از نرم‌افزارهای استخدامی، توانایی خواندن جدول‌ها را ندارند. بهتر است که فقط از علامت‌های ساده برای مرتب کردن و قالب‌بندی رزومه استفاده کنید.

نسخه PDF

برخی نرم‌افزارهای استخدامی، توانایی خواندن فابل‌های PDF را ندارند. پس بهتر است که از فرمت doc یا docx استفاده کنید. اما PDF از مزیت‌هایی نیز برخوردار است. غیر قابل ویرایش بودن PDF باعث می‌شود در هر صورت به درستی نمایش داده شود. اگر در آگهی استخدام به فرمت رزومه اشاره‌ای شده، حتماً از همان فرمت استفاده کنید. در غیر این صورت می‌توانید هر دو نسخه را ارسال کنید.

طبق تحقیقات و نظرسنجی هایی اکثر کارفرمایان به بخش های زیر در رزومه ها توجه بیشتری دارند:

اشکالات رایج در رزومه های کاری که منجر به رد شدن آن ها توسط کارفرمایان می شود.